مهدی استادانسان پیش از آنکه جهان را بشناسد، باید خود را بشناسد.زیرا آنچه از جهان میبیند، در حقیقت بازتابی از ذهن اوست.آزادی واقعی از بیرون آغاز نمیشود، بلکه از لحظهای شکل میگیرد که انسان،خود را بیواسطهی نقشها، باورها و ترسها میبیند.
فلسفه، یعنی هنر اندیشیدن؛یعنی جرأت پرسیدن در جهانی که بیشتر مردم فقط پاسخ میخواهند.فلسفه، علم سؤال است، نه جواب.و عمق نگاه، همان جایی است که اندیشه از سطحِ ظاهر عبور میکند و به جوهرِ حقیقت میرسد.